31 augustus. Van Lake Isabella naar Bakersfield

Om maar met de deur in huis te vallen, we hebben onze dag niet vandaag. Tot 07.00 uur in de ochtend ging het goed. Opstaan, ontbijten, tassen op de fiets. Het liep gesmeerd. Toen via de highway 178 langs Lake Isabella naar Bakersfield, een tocht van ca. 90 kilometer klimmen en dalen. De natuur was wonderschoon maar een uiterst vervelende weg om op te fietsen, geen shoulders zodat je op de weg moet rijden, en ze sjezen als gekken langs je heen. Ik heb alleen maar de blik op het asfalt en op mijn spiegel gericht. Tot overmaat van ramp dient de eerste lekke band zicht alweer aan, Anette was de gelukkige en het was op een uiterst ongelukkige plek. Op een sneu stukje gravel van ongeveer 1 meter breed werd de band geplakt met gevaar voor eigen leven. Door dan maar met deze kamikaze actie, ik ben 3 keer redelijk van de weg gedrukt ( ik fiets als laatste in de rij) erg intimiderend en vervelend. Na ongeveer 55 kilometer stonden we aan de rand van Bakersfield, eerst maar eens een kop koffie om bij te komen. Het was inmiddels half elf. We hebben er 3,5 uur fietsen opzitten. Bakersfield is een uiterst saaie en niet inspirerende plaats waar ze veel ja knikkers hebben (olie velden) heel lelijk en als ze niet meer werken blijven ze gewoon staan. Tot overmaat van ramp was er een lustrum, lekke band nummer 10, ik was de gelukkige. Toen we bij het hotel aankwamen nadat we ca . 8 keer verkeerd waren gereden was het inmiddels half drie en we waren helemaal gaar van de hitte. Inchecken in het Duniya hotel, we kwamen bedrogen uit, het was nog geen drie uur en als we de kamer dat half uur eerder wilden dan moesten we 45 dollar per kamer extra betalen, en dat doen zuinige Hollanders niet. Om vier uur stond de Uber klaar om ons naar de luchthaven te brengen, we halen daar onze huurauto op voor de komende week. Dat dachten we althans, de bestelde mini van was niet beschikbaar en we konden een soortgelijke auto uitzoeken. Alleen was die er niet, er moeten 3 fietsen en alle bagage in worden vervoerd. Daar sta je dan met je goede gedrag. Inmiddels was er bij de credit card van Anette en die van Ben 2 keer autohuur afgegaan (de eerste keer hadden we de auto een dag korter dus die was inmiddels geannuleerd) en het bedrag van de auto die we niet namen omdat die er niet was is gemakshalve ook maar gereserveerd. Het duurt ca. 7 tot 10 werkdagen voordat die bedrag en weer worden vrijgegeven terwijl we er niets voor krijgen! Omdat we vanwege de veiligheid niet zo’n groot limiet op onze creditcard hebben kunnen we nu niet zo’n groot bedrag nog eens betalen voordat het nieuwe limiet van september ingaat. Verslagen gingen we weer terug naar het hotel met de taxi. Eerst maar eens eten bij de Mexicaan, daar konden we niet bespreken hoe nu verder omdat de muziek zo hard stond dat een gesprek niet mogelijk was. Terug op de kamer bespreken we de opties. Wordt vervolgd.