26 augustus. van mammoth Lakes naar Bishop

We ontbijten wederom op de hotelkamer, 2 grote witte kadetjes voor iedereen en een banaan plus een kop koffie. Bijna niet weg te trimmen, toch maar een 2e kop koffie erbij en uiteindelijk was alles naar binnen gepropt. Het wordt een warme dag dus we gaan vroeg weg om de 72 kilometer naar Bishop te overbruggen.
En wat begint het mooi, met een fijne geleidelijke afdaling zoeven we naar beneden. Het gaat heel mooi, Ben fantaseert al ras over de prairie waar we langsrijden waar hij zo de cowboys al achter de koeien aan ziet, ik zie wel de koeien maar de cowboys liggen volgens mij nog op bed, het is ook pas kwart voor acht dus dat zou zomaar kunnen. Anette is ook blij ze daalt zonder dat  ze zich een blaar in de handen knijpt, wat fijn. En ik? Ik voel me net Dagobert Duck die in zijn geldpakhuis rond zwemt, wat een gelukzaligheid.
Na bijna elke tocht flink klimmen voelt dit als de hoofdprijs. We dalen nog zielsgelukkig een eindje door tot er een afslag komt die een slecht verhard wegdek heeft en uiteindelijk overgaat in een mul zandpad dat na ca. 600 meter stijl omhoog gaat, geen optie, terug maar weer.
Naar 1 km is het fietspad op de highway helemaal afgesloten, er rest ons geen keuze dan de alternatieve route te volgen, en daar krijgen we geen spijt van, eerst een heerlijke afdaling waarna er wel een pittige klim volgt en daarna een heel eind afdalen. En wat is dat mooi, onbeschrijfelijk mooi, ik ga het niet eens proberen op te schrijven.
Ik moet ook nog wat kwijt over de shoulders waar we op fietsen, ik klaag al bijna de hele tijd over het balanceren op hele smalle stukken. De afgelopen twee dagen hebben we prachtige stukken langs de highway gehad, dat is echt een verademing. Tijdens de afdaling merk je al wel dat het een hete dag gaat worden, als er al wind is blaast deze als een warme föhn om je hoofd.
Tegen half een komen we aan in Bishop en we fietsen naar ons hotel een Travelodge. De zeer vriendelijke baliemedewerker kijkt of we alvast op de kamer kunnen, en het lukt, eerst alle bagage naar binnen en dan lunchen met bier en krentebrood.
De rest van de middag hebben we lekker aan het zwembad liggen lezen, een beetje dutten en nog een beetje lezen.
Daarna heerlijk gegeten in de Whisky Creek.  Een voortreffelijke maaltijd met nog een biertje.
Dit was een fantastische dag, een klein smetje kwam er nog wel op het eind. Toen we terug liepen naar de hotelkamer wilde Ben nog even pinnen, dat is wel gelukt maar de pinpas is spoorloos.
Gelijk maar geblokkeerd, het is niet anders.
Morgen wacht ons weer een hete dag met ca. 70 fiets kilometers.