7 september. Yosemite NP

Vanochtend togen we tegen half acht naar de ontbijtzaal van ons hotel, proppie vol en lawaaiig. Genoeg keuze, kaasomeletten, wafels met stroop, bagels, yoghurt en uiteraard ook wat voor de Nederlander, gewone boterhammen met een jammetje en een kop koffie erbij. Die kwam aan, dit is de eerste keer in Amerika dat ik een vrij straffe bak koffie drink. Heel bijzonder.
Dan gaan we op pad naar Yosemite. Op weg er naartoe (het was nog redelijk vroeg) hing er nog een beetje mist rondom de bergen. Hoe verder we kwamen hoe beroerder het uitzicht.  El Capitan was niet te zien. Dit is een 900 meter hoge granieten bergwand die erg indrukwekkend schijnt te zijn, maar ik zag hem niet. Deze berg is beroemd om zijn zeer moeilijke klimroutes. Bij het visitors centre aangekomen roken we een brandlucht, toch maar even navraag doen bij een ranger, en inderdaad er was vlakbij een brand uitgebroken, waarschijnlijk door blikseminslag gisteren. We gaan toch op pad naar onze eerste wandeling met de bus die je op verschillende locaties afzet.
Oei, de verkeerde bus, we zitten in de groene bus die totaal de verkeerde kant opgaat. We kunnen even later gelukkig nog uitstappen om weer terug te gaan naar het begin. We stappen in de paarse bus die ons afzet voor een wandeling naar de Vernal Falls. Dit is het enige punt waarop er nog een waterval te zien is, de rest is allemaal droog gevallen. Halverwege lezen we op een bord dat de weg ernaartoe is afgesloten. Het zit niet mee. We kunnen nog naar het Mirror Lake. Dit meer vulde ooit aan het einde van de ijstijd het grootste deel van Yosemite Valley. Hij staat nu op het punt van verdwijnen. Hier kun je mooie foto’s maken van de weerspiegeling in het water. We gaan op pad. Na 500 meter worden we bestormt door een horde muggen. Dit is geen goed plan, in 5 minuten ben ik al drie keer gestoken. Ook hier maar weer terug. Het was waarschijnlijk toch niets geworden met de fotosessie omdat het meer lijkt alsof we in Noorwegen lopen op een treurige herfstdag in de mist. Terug maar weer naar het punt waar onze auto staat om een broodje te eten.  
We gaan terug naar het beginpunt  waar we een wandeling willen maken bij Mariposa Grove. Hier staan zo’n 500 sequoias. Onderweg hebben we geluk de rook trekt wat op zodat we ook nog El Capitan op de foto kunnen vereeuwigen. De wandeling langs de mooie sequoias is zeker zo mooi als in het Sequoia Nationaal Park zelf. We hadden een enorme drukte verwacht in het park maar dat viel reuze mee tegenwoordig heb je een permit nodig en dat blijkt goed te werken. Tevreden rijden we terug naar het hotel waar ons een lekker koel biertje wacht.
Morgen gaan we naar Merced waar we de huurauto gaan inleveren, overmorgen gaan we weer op de fiets, het is dan de laatste bloedhete dag, ca. 43 graden.