28 augustus. Van Independence naar Olancha

De helft van de vakantie  zit erop. En het begint gelijk al met een klein feestje. We krijgen ontbijt in de tuin van het motel geserveerd. Ja, dat is de eerste keer dat we in een motel zo’n luxe ervaren, en we laten ons het dan ook aanleunen. Heerlijk vers fruit, scrambled eggs, bacon strips, jus orange, het kon niet op. Nog even een foto voor de website van de eigenaresse en we gaan, later dan gepland op pad. Na 10 kilometer komen we aan bij Manzanar, waar ik gisteren over vertelde. Je moet het de Amerikanen nageven, het duurt lang voordat ze van hun ongelijk overtuigd zijn, maar als het dan zover is komt er ook een herdenkingsplaats waar je U tegen zegt. We lopen er een tijdje rond en bekijken de barakken waar de japanners naar toe zijn getransporteerd, te triest voor woorden.
Tegen negen uur gaan we verder, de tocht is redelijk vlak met af en toe een glooiend klimmetje.
In Lone Pine hebben we in een parkje heerlijk in de schaduw een kop koffie gedronken. Weer op de fiets en doortrappen, want dat is wat deze tocht is, het is een wat saaie tocht wederom zonder enige schaduw. De enige schaduw komt van de enorme campers die langs suizen met een formaat waar menig stadsbus jaloers op zou zijn.
Wij zijn tegen 12.00 uur in Olancha, gelukkig kunnen we in onze cabin want het is al verzengend heet.
Gauw de tassen van de fiets, een wasje doen en dan op naar het zwembad. Anette kijkt nog even op de telefoon naar de temperaturen de komende week , oei dat ziet er niet goed uit!  Morgen 39, dan tussen de 40 en 44 graden! Er raast een complete hittegolf over het gebied waar wij gaan fietsen.
Een beetje verslagen kijken we elkaar aan, wat nu. Ook al vertrek je vroeg in de ochtend je komt nooit op tijd over om de echte hitte voor te blijven, is dit nog verantwoord? We besluiten uiteindelijk om nog drie dagen te fietsen, in deze dorpen (vandaag 192 inwoners) vind je geen autoverhuurbedrijven. De beslissing is gevallen om in Bakersfield een auto te huren voor 1 week. Heel jammer maar het is niet anders we moeten wel ons gezonde verstand gebruiken.
Morgen staan we vroeg op om de tocht naar Ridgecrest te maken die 87 kilometer lang is. We hopen dan voor de ergste hitte op de plek van bestemming aan te komen.